خرید بازی Batman Arkham City PS3 پلی استیشن 3

 معرفی بازی Batman Arkham City PS3

بازی Batman: Arkham City یک بازی اکشن-ماجراجویی محصول سال ۲۰۱۱ است که توسط Rocksteady Studios توسعه یافته و توسط Warner Bros. Interactive Entertainment منتشر شده است. این بازی که بر اساس ابرقهرمان بتمن از کمیک‌های DC ساخته شده است، دنباله‌ای بر بازی ویدیویی Batman: Arkham Asylum محصول سال ۲۰۰۹ و دومین قسمت از مجموعه Batman: Arkham است. بازی Arkham City در اکتبر ۲۰۱۱ برای کنسول‌های بازی ویدیویی PlayStation 3 و Xbox 360 در سراسر جهان منتشر شد و یک ماه بعد نسخه Microsoft Windows آن نیز منتشر شد.
 

داستان بازی Batman Arkham City پلی استیشن 3

داستان شهر آرکام در حالی که نه اپوس خفاش مگنوم پل دینی (این می تواند نشانه خیال باشد)، یک شاهکار است. این تداوم خفاش را از روزهای اولیه که باب کین هنوز شخصیت را تعریف می کرد تا زمان های اخیر جشن می گیرد. تقریباً همه نام‌های ساکن در گاتهام از The Creeper (به عنوان جک رایدر) تا The Calendar Man را شامل می‌شود.

تنها افراد واقعی گم شده جیسون بلاد و راگمن از طرف قهرمان یا کلاک کینگ و روپرت تورن از طرف EEEEVIL هستند. این واقعاً یک نامه عاشقانه به تاریخ نزدیک به هفتاد و پنج ساله بتمن است. هر طرفدار شخصیت در هر شکلی که باشد باید فوراً عاشق این شخصیت شود، فقط به خاطر داستان سرایی، ادای احترام، ارجاعات و احترام کامل به همه چیزهایی که از ماه می 1939 آمده است.

داستان Batman Arkham City یک داستان پر هرج و مرج است، اما در شهری با شخصیت هایی مانند جوکر، پنگوئن، دو چهره، قاتل کروک، مستر فریز و غیره، جای تعجب نیست. شما وارد عمل در medias res می شوید، که برای هر حماسه واقعی لازم است (به جای استفاده کاملا نادرست از کلمه ای که امروز می بینیم...).

بتمن یا بهتر بگوییم بروس وین توسط هوگو استرنج ناک اوت شده و ربوده شده و به شهر آرکام پرتاب شده است. قبل از ادامه دو چیز باید بدانید. اولین مورد این است که هوگو استرنج یکی از قدیمی ترین شخصیت های شرور بتمن است، اگرچه دوران اوج او در اواخر دهه 1970 و در زمان اجرای استیو انگلهارت در بتمن بود. هوگو استرنج تنها تبه‌کاری است که هویت بروس وین را بدون اینکه دچار فراموشی، فراموشی یا مواردی از این دست شود، شناخته است.

 با این حال، او همیشه یک نوع عجیب و غریب نجیب و شرافتمند بوده و حاضر نیست آن را برای کسی فاش کند، حتی در رنج مرگ. مورد دوم این است که به نظر می‌رسد شهر Arkham در بازی اول جایگزین نسخه جزیره‌ای Arkham Asylum شده است، به جای اینکه یک محله دیوانه در محله‌های فقیر نشین گاتهام، یک شهر دیوانه باشد. هوگو شارپ این منطقه را اداره می کند و نسبتاً ضعیف است.

به زندانیان اجازه داده می شود تا زمانی که سعی در فرار نداشته باشند آزادانه فرار کنند. این به توضیح خشونت و حتی سلاح های موجود در داخل کمک می کند. چرا هوگو استرنج، که قبلاً هرگز با دیگر ابرشرورها متحد نشده بود (در واقع، او حتی خود را به عنوان یک قهرمان تصور می کند و قبلاً با جنایتکاران مبارزه کرده است) اجازه می دهد هرج و مرج اینطور حاکم شود؟ واقعا اینجا چه خبر است؟

 در همان زمان به نظر می‌رسد جوکر بر اثر یک بیماری ناشناخته می‌میرد که با استفاده از فرمول Titan (ونوم تقویت‌شده) در پایان Batman Arkham Asylum PS3 ایجاد شد. آیا مرگ قریب الوقوع جوکر با دسیسه های استرنج مرتبط است؟ در مورد چالش های ریدلر چطور؟ آیا این سه داستان مجزا به یکباره در حال باز شدن هستند یا داستان بزرگتری برای گفتن وجود دارد؟

من اتفاقی که می افتد را اسپویل نمی کنم، اما به عنوان یک طرفدار قدیمی بتمن می گویم، من هر لحظه از این اتفاق را دوست داشتم. پیوستگی زیادی بین هر دو بازی Rocksteady وجود دارد و همچنین به هر نسخه از بتمن اشاره می‌کند، چه The Dark Knight Returns، Batman: TAS، Pre-Crisis، Post-Crisis. شما آن را نام ببرید، احتمالاً به نوعی در اینجا وجود دارد. من از ابتدای بازی درگیر بودم و وقتی سه شخصیت اصلی درجه A در نقاط مختلف بازی مردند شوکه شدم.

مطمئناً آسان است که با شخصیت‌های کمیک چشمان خود را به هنگام مرگ بچرخانید، به خصوص که Lazarus Pit یک کارت برجسته «از مرگ آزاد شوید» در داستان‌های بتمن است، اما هر سه مرگ شدید و تا حدودی غیرمنتظره بودند. مطمئناً، این آرکام سیتی را در تداوم خودش قرار می‌دهد، اما دیدن اینکه دینی بدون دستورالعمل‌های ویرایشی از سوی DC یا سانسورگرهای شبکه چه کارهایی را می‌توانست انجام دهد عالی است.

این بهترین داستانی است که تا به حال در یک بازی ویدیویی گفته شده است که شامل شخصیت های کتاب های مصور است. این روزها به ندرت تحت تأثیر قرار می گیرم، اما داستان Batman: Arkham City به من یادآوری کرد که چرا بتمن شخصیت فوق العاده ای است و از همه داستان هایی که در دوران بزرگ شدن از او دوست داشتم.

گرافیک بازی Batman Arkham City پی اس 3

من دو سال پیش تحت تأثیر تصاویر Arkham Asylum قرار گرفتم و اکنون حتی بیشتر تحت تأثیر قرار گرفته ام. هر شخصیت (و تمام پوسته های اختیاری آنها) شگفت انگیز به نظر می رسید. ما حتی در نهایت توانستیم ببینیم که بروس وین در آهنگ Rocksteady چگونه به نظر می رسد! این بازی دارای مجموعه ای چشمگیر از مدل های شخصیت است که همه آنها دارای جزئیات بسیار زیاد و متنوع هستند. این فقط یک فرم فیزیکی با مدل مو یا پیراهن های مختلف نیست که در بسیاری از بازی ها می بینیم.

 تریلر بازی Batman Arkham City PS3

  این بسیار زیباست. همه چیز شبیه یک فیلم انیمیشن تعاملی بود تا یک بازی ویدیویی. خیلی خوب بود برای کسانی از شما که از بازی های سه بعدی لذت می برید، متوجه خواهید شد که Batman: Arkham City در آنجا نیز شگفت انگیز به نظر می رسد. حتی اگر تلویزیون سه بعدی نداشته باشید، می‌توانید به نکات خاصی از بازی که تقریباً برای قابلیت سه بعدی ساخته شده‌اند توجه کنید و آرزو می‌کنید که فقط برای دیدن آن صحنه‌ها، حتی اگر 99.99 درصد، یکی را داشته باشید.

پس‌زمینه‌ها نیز به طرز شگفت‌انگیزی جزئیات دارند. مطمئناً بازی تاریک و شوم به نظر می رسد، اما شهر گاتهام است (به هر حال بخشی از آن). قرار است در عین حال وقتی رنگ وجود دارد، سرزنده و زیبا است. ساختمان‌ها دارای بافت و جزئیات شگفت‌انگیزی هستند و کل منطقه «آرکهام سیتی» تقریباً شبیه به یک شهر واقعی طراحی شده است که باعث افزایش تجربه می‌شود.من نمی توانم حتی یک نکته منفی را در مورد جلوه های بصری Arkham City بگویم. بازی فوق العاده به نظر می رسد. این فقط ممکن است بهترین بازی ویدیویی این نسل کنسول باشد.

صدا گذاری و موسیقی بازی Batman Arkham City بتمن آرکهام سیتی پی اس 3

 
مانند گرافیک، جنبه های شنیداری Batman Arkham City فوق العاده است. تنها شکایت واقعی من در اینجا این است که پنگوئن به دلایلی بریتانیایی است، که به همان اندازه آزاردهنده بود که شوالیه‌های سیلیکون این کار را با اما فراست در X-Men Destiny انجام دادند.

 با این حال، همه چیز به همان اندازه که می شود به کامل بودن نزدیک است. کوین کانروی در نقش بتمن؟ بررسی. مارک همیل در نقش جوکر؟ بررسی. تارا استرانگ در نقش هارلی کوین؟ بررسی. حتی کاراکترهایی که صداپیشه های مختلفی از Arkham Asylum یا B:TAS دارند نیز به طرز شگفت انگیزی انجام شده اند.

موریس لامارچ (مغز، رئیس کویمبی، اورسون ولز) در نقش آقای فریز؟ عالی. Grey DeLisle با نام مستعار Jeanette از Vampire: The Masquerade – Bloodlines as Catwoman؟ خرخر کردن. وید ویلیامز بلک ماسک را دقیقاً همانطور که همیشه در ذهنم تصور می کردم انجام می دهد. کوری برتون (تومکس، اسپایک ویتویکی/سان استریکر، دیل سنجاب)، در نقش هوگو استرنج؟

 نمی توانستم صدای بهتری در آنجا بخواهم. می‌توانستم مثل یک علامت کامل ادامه بدهم، اما کافی است بگویم، صداگذاری به تنهایی من را در این بازی فروخت. این چیزی نیست جز صداپیشگان درجه A در تک تک نقش ها و من دائماً منفجر می شدم.

امتیاز بازی فوق العاده است. فقط ای کاش این موسیقی رایگان همراه با Collector’s Edition بود تا موسیقی متن فیلم Indie Rock که به ما داده شد. هر قطعه از امتیاز آهنگ نوزده شگفت انگیز است. فقط تونستم از اول تا آخر گوش کنم ران فیش و نیک آروندل به خاطر کارشان در اینجا سزاوار ستایش هستند.

از نظر شنیداری، Batman: Arkham City تقریباً بی عیب و نقص است. طرفدار بتمن در من عاشق هر انتخابی بود که در اینجا انجام می شد (به جز پنگوئن) در حالی که منتقد سرسخت در من با پارتیشن، جلوه های صوتی و مقداری از ظرافت های ظریف و ظریف به بازی جذب می شد، از خراشیدن آجرها در حین جهش. با صدای باتارنگ که کسی را در جمجمه می زند، از آنها بیرون آمد. من نمی توانستم چیز بیشتری بخواهم.

کنترل و گیم پلی Batman Arkham City پی اس تری

خوبی Batman Arkham City این است که تقریباً شبیه به Arkham City بازی می کند. این به این معنی است که اگر اولین بازی را انجام داده اید، به هیچ درخواستی نیاز ندارید و می توانید بلافاصله وارد عمل شوید. نکته بد در مورد Arkham City این است که بازی فرض می‌کند که شما نه تنها بازی کرده‌اید، بلکه Arkham Asylum را شکست داده‌اید و به همین دلیل، زمان بسیار کمی (در صورت وجود) را صرف کنترل‌ها می‌کنید.

 این باعث می‌شود که بازی برای تازه‌واردها بسیار غیردوستانه باشد و از آنجایی که یک کتابچه راهنمای واقعی برای بازی وجود ندارد، باید زمان زیادی را صرف خواندن تمام حرکات ممکن از یک منوی فرعی و همچنین قرار دادن آنها در حافظه کنید.

 افرادی که بیش از یک سال است به Arkham Asylum مراجعه نکرده‌اند، بدون شک نیاز به تجدید نظر خواهند داشت، اما متأسفانه شما نمی‌توانید آن را دریافت کنید. من ناامید شدم که Rocksteady این مسیر را رفت و به نظرم کمی مغرور است که تصور کنم هر کسی که شهر Arkham را انتخاب می کند از نزدیک با Arkham Asylum آشنا است، اما این همان چیزی است که هست. بازی کاملاً عاری از دستورالعمل های درون بازی نیست، اما واقعاً باید کمی بیشتر برای کمک به تازه واردان ارائه می داد.

Arkham City بسیار بزرگتر از Arkham Asylum است و از نظر طراحی بسیار "دنیای باز" یا "sandbox-ish" احساس می شود. در Arkham Asylum، بازی به صورت کاملاً خطی به جز بیت های Riddler باز شد. در شهر Arkham تقریباً می‌توانید داستان اصلی را تعریف کنید تا پس از تهیه لباس بتمن، در هر نقطه‌ای از آن غمگین شوید.

 تریلر بازی Batman Arkham City پی اس 3

 چند ساعت اول بازی ام را صرف ضرب و شتم اراذل و اوباش تصادفی، نجات جک رایدر از شر اراذل بیشتر، صحبت با زندانیان سیاسی، انجام چالش های ریدلر و بالا بردن رتبه سه یا چهار بار کردم، قبل از اینکه به یاد بیاورم که زن گربه ای توسط Two Face اسیر شده است.

اگر Arkham Asylum را بازی نکرده‌اید، پس بیشتر بازی یک دکمه‌های ضرب و شتم با عمق کمی بیشتر از چیزی است که معمولاً در این سبک پیدا می‌کنید. انواع مختلفی از حرکات برای انجام دادن وجود دارد، ارتقاء شخصیت شما، و زمان بندی به جای له کردن بسیار به بازی وارد می شود. با این حال، می‌توانید به راحتی از طریق له کردن دکمه‌های بازی عبور کنید، که این بازی را به یک بازی عالی برای بازیکنان در تمام سطوح مهارت تبدیل می‌کند.

یادگیری کنترل‌های Batman Arkham City آسان است، اما مدتی طول می‌کشد تا تسلط پیدا کنید. ممکن است پیش پا افتاده به نظر برسد، اما این یکی از عمیق ترین بیت های ساخته شده است (اگر نه عمیق ترین). تمام حرکات، ابزارها و توانایی های بازی اول را در اختیار شما قرار می دهد و سپس تعدادی دیگر را اضافه می کند. چه در حالت کارآگاهی باشید، چه به دنبال چگونگی راه‌اندازی یک جایزه Riddler باشید، چه تلاش برای انجام یک کمبو50 ضربه‌ای، یا صرفاً تماشای منظره از بالای Ace Chemicals، همیشه چیز جدیدی برای امتحان کردن وجود دارد.

من متوجه شدم که بتمن Arkham City نسبت به Arkham Asylums نسبت به Arkham Asylums کمی کندتر در پاسخگویی به دکمه ها است، که ممکن است در ابتدا دامپزشکان AA را از بین ببرد. من همچنین متوجه شدم که دوربین در بیشتر بازی بسیار محکم است، اما مواقعی وجود داشت که می‌توانست افتضاح باشد. یک مثال زمانی است که مجبور شدم یک batarang کنترل از راه دور را از طریق یک لوله بفرستم تا یک جایزه Riddle بدست بیاورم. پرتاب و مانور دادن باترنگ مشکل نبود - دوربین بود.

 یا به طور کامل از لوله جدا می شود، لوله از نظر بصری ناپدید می شود، اما همچنان از نظر تشخیص برخورد وجود دارد، یا دوربین فقط در یک زاویه ضعیف قرار می گیرد. مسائلی مانند این نادر بود، اما توصیه شود که وجود دارند.  Batman Arkham City کامل نیست، اما هنوز هم بسیار خوب ساخته شده است و برخلاف بسیاری از بازی‌های اکشن سوم شخص، مشکلات کنترل و دوربین بسیار نادر است.

ارزش تکرار

Batman: Arkham City بسیار بزرگ است. بین تمام پازل‌ها، غنائم Riddler، ماموریت‌های جانبی و داستان اصلی، چالش‌های مختلفی وجود دارد که در خارج از بازی اصلی اتفاق می‌افتد که می‌توانید به‌عنوان بتمن یا زن گربه‌ای، همراه با رابین و نایت‌وینگ در صورت دریافت بیت‌های DLC مربوطه آن‌ها را تکمیل کنید.
 

  شما سی ساعت برای این بازی وقت می گذارید - اگر سعی کنید تمام غنائم/دستاوردها را جمع آوری کنید، بسیار بیشتر. عامل این است که می‌توانید بتمن را به روش‌های مختلف شخصی‌سازی کنید و زمانی که او را بالا می‌برید، یک گزینه New Game Plus وجود دارد، اگر بازی را با سختی معمولی یا سخت شکست دهید و این بیت‌ها ارزش تکرار بیشتری را نسبت به بسیاری از بازی‌های RPG ارائه می‌دهد.

 هر بار که بازی می کنید می توانید کارهای متفاوتی انجام دهید. شاید این بار بلافاصله زره خود را نسازید و در عوض روی مهارت های رزمی تمرکز کنید. شاید تصمیم بگیرید که داستان اصلی را نادیده بگیرید و فقط تا زمانی که می توانید ماموریت های جانبی و تروفی های Riddler را انجام دهید.

شاید شما فقط سعی کنید تمام مدال ها را در چالش ها با هر چهار شخصیت قابل بازی در آنجا بدست آورید. صرف نظر از اینکه چه چیزی را انتخاب می کنید، احتمالاً از بازی خسته می شوید و قبل از اینکه هر ایستر اگ را ببینید و هر رمز و رازی را کشف کنید، باید آن را کنار بگذارید. این واقعا دیوانه کننده است که چقدر محتوا در Batman: Arkham City وجود دارد.

تعادل

صرف نظر از تنظیمات سختی، احتمالاً نبردهای Batman: Arkham City را آسان خواهید یافت. شما همیشه می دانید که چه زمانی باید مقابله کنید و الگوهای رئیس قابل پیش بینی هستند. New Game Plus برخی از این موارد را حذف می‌کند، اما در عین حال، شما تمام تجهیزات و XP خود را از بازی قبلی در اختیار خواهید داشت، بنابراین در آنجا در واقع آسان‌تر است به جای اینکه به‌جای دانستن دقیق زمان فشار دادن یک دکمه، زمان‌بندی را به خاطر بسپارید.

همانطور که گفته شد، به پایان رساندن تمام ماموریت های جانبی، انجام کارآگاهی و به دست آوردن تمام غنائم Riddler همه چیزهایی هستند که به چیزی بیش از توانایی فشار دادن یک دکمه نیاز دارند. برای پیشرفت در اینجا باید سریع و در حل پازل مهارت داشته باشید.

فکر می‌کنم یک راهنمای استراتژی نیز می‌تواند کمک کند، اما من محتوای راهنمای Prima را ندیده‌ام، بنابراین نمی‌توانم در مورد کیفیت (یا عدم وجود آن) حدس بزنم. بنابراین بله، مبارزه ممکن است بسیار آسان باشد، اما این چیزهای جانبی اضافی است که توانایی شما را آزمایش می کند. فقط این است که Batman: Arkham City سلول های خاکستری کوچک شما را به جای هماهنگی دست و چشم شما آزمایش می کند.

 اگر به دنبال برخی از موانع مبارزه برای رفع آن هستید، چالش‌های خارج از بازی اصلی ممکن است این کار را انجام دهند. به هر حال، در آنجا هدف تعیین امتیازهای بالا یا پاک کردن مکان ها در کوتاه ترین زمان است.

برخی از مکان‌ها مانند قطار باری بسیار تنگ هستند، بنابراین می‌توانید در بازی اصلی تا جایی که می‌توانید بدوید و طفره بروید. از آنجایی که اهداف هر مکان بر اساس ماموریت مخفی کاری یا جنگجو متفاوت است، هیچ دستورالعمل واقعی برای صرفه جویی در یک ماموریت وجود ندارد - تا جایی که می توانید به طور منظم حرکات متنوعی را امتحان کنید.

بنابراین بله، مبارزه بازی اصلی صرف نظر از سختی کمی آسان است، اما معماها واقعاً می توانند شما را آزمایش کنند (یا اگر با یکی از آنها مواجه شدید که تجهیزات مناسبی برای آن ندارید، شما را دیوانه کنند) و چالش های خارج از آن. بازی اصلی طیف گسترده ای از حریفان را برای بهترین و اهدافی برای دستیابی به شما ارائه می دهد. اینجا خیلی خوب است.

اصالت

اگر نقطه ضعفی در شهر Arkham وجود دارد، اینجاست. هسته اصلی بازی دقیقاً مشابه Batman: Arkham Asylum است – فقط این است که همه چیز بیشتری در اینجا وجود دارد. دشمنان بیشتری برای شکست دادن، کاراکترهای بیشتری از کمیک (هم دشمن و هم متحد) برای مقابله، معماهای بسیار بیشتر برای حل، چالش های بسیار بیشتر برای غلبه بر، حالت داستانی طولانی تر، ماموریت های جانبی و حتی سه شخصیت قابل بازی جدید (همه اینها) وجود دارد. به شکل یا شکلی به DLC نیاز دارید).

همه اینها عالی هستند و من هر لحظه از بازی را دوست داشتم، اما تقریباً گاهی اوقات شبیه به Arkham Asylum است. من هنوز نشنیده‌ام/ببینم/نخوانده‌ام که کسی بازی را چیزی جز «آرخام پناهگاه اما بزرگ‌تر و بهتر» توصیف کند.
 

 من عاشق بزرگی شهر آرکام و کارهای زیادی برای انجام دادن اینجا هستم. من از تمام ماموریت های جانبی و خدمات هواداران محض ارائه شده قدردانی می کنم. فقط ای کاش چیزی در اینجا وجود داشت که در واقع منحصر به این بازی بود که قبلاً در Arkham Asylum یا هر بازی sandbox دیگری وجود نداشت.

اعتیاد آور بودن

بگذارید این موضوع را رها کنیم - برای من خیلی سخت بود که شهر Arkham را از بین ببرم. هر فرصتی که داشته ام، این را بازی کرده ام؟ بخورم؟ خواب؟ کار؟ این مفاهیم مبهم چیست که شما از آنها صحبت می کنید؟ تنها بازی دیگری که در تمام طول سال من را به این شکل جذب کرده بود، Disgaea 4 بود.

این به من کمک کرد که همیشه از طرفداران کامیکس دی سی بودم (راه‌اندازی مجدد جدید 52 باعث شد نوزده سری مختلف را انتخاب کنم.) و تقریباً مانند هر شخص دیگری. در جهان اول، بتمن جایگاه ویژه ای در قلب من داشته است. همچنین کمک می‌کند که بازی‌های مورد علاقه‌ام همیشه با موفقیت همراه بوده‌اند.

من بیشتر وقتم را در بازی‌های آرکید صرف بازی مردان ایکس: بازی آرکید یا یکی از دو Dungeons and Dragons کردم که توسط Capcom آنها را شکست داد. من عاشق Double Dragon بودم. من نتوانستم به اندازه کافی باج River City را دریافت کنم. بازی مورد علاقه من در تمام دوران ها Guardian Heroes (نسخه Sega Saturn) است. بنابراین جای تعجب نیست که هر دو عنوان بتمن Rocksteady قلب قدیمی من را گرم کردند. این یک گیم پلی ساده اما عمیق است که من از کودکی عاشق آن بودم.

Batman: Arkham City  فقط یک بازی فوق العاده خوب نیست - این یکی از بهترین تجربیاتی است که امسال به عنوان یک گیمر داشته ام. من انکار نمی کنم که Arkham City به دلیل داشتن بازی های بسیار کمی با فاکتور "wow" در سال 2011 ممکن است خیلی بهتر از آنچه واقعاً است به نظر برسد، اما من واقعاً برای کنار گذاشتن این موضوع مشکل داشتم و می دانم که از پس آن برخواهم آمد. حداقل یک بار دیگر قبل از پایان سال.
راستش را بخواهید، Batman: Arkham City باید باعث شود حتی بداخلاق ترین گیمرها به یاد بیاورند که چرا بازی های ویدیویی را دوست دارند و بخش خوبی از وقت و درآمد قابل تصرف خود را به طرفداران اختصاص داده اند.

عامل تجدید نظر

بیایید صادق باشیم - بازی های دارای مجوز معمولا بوی بد می دهند. با این حال، وقتی یک سرگرمی خوب وجود دارد، تجربه کردن آن لذت بخش است، زیرا شخصیت هایی را از شکل دیگری از سرگرمی که شما دوست دارید در آن به نمایش می گذارد.
 

 هنگامی که این یک بازی دارای مجوز عالی است ... خوب آن ها بسیار نادر هستند اما همه ما شاهد نتیجه با Arkham Asylum بودیم. اساساً پول چاپ می کرد، تحسین گسترده منتقدان را به همراه داشت، جوایز متعددی را کسب کرد و یکی از بهترین بازی های این نسل کنسول محسوب می شود. تقریباً مورد علاقه جهانی قرار گرفت.

سریع به جلو به دو سال بعد. اکنون ما یک بازی بزرگتر و بهتر از Arkham Asylum داریم - چیزی که به دلیل هجمه مضاعف دنباله‌ها و انگ‌های مجاز بازی قابل تصور به نظر نمی‌رسید. صادقانه بگویم که این اولین بازی سال است که با حجم عظیمی از هیاهویی که پشت سر گذاشته شده است، زندگی کرده است.

جهنم، حتی جنبه کمی از بازی توسط وب سایت ها و نشریات متعدد پوشش داده شده است. در مورد DLC Catwoman بحث و جدل وجود دارد، پست‌های فروم حدس می‌زنند چه کسی در این بازی حضور خواهد داشت، و هیجانی در مورد فاش شدن این موضوع که Robin و Nightwing قابل بازی هستند. تقریباً تمام جنبه‌های بازی از زمان معرفی اولیه آن در نمایش جایزه بازی‌های ویدیویی وحشتناک در تلویزیون Spike در سال 2010، هیجانی تقریباً بی‌نظیر ایجاد کرده است.

بازی‌هایی که دارای سنگین‌ترین بازاریابی هستند، تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند و این عناوین کمتر بازاریابی هستند که با گذشت سال‌ها در قلب و خاطرات ما باقی می‌مانند. به نظر می رسد Arkham City استثنایی است که این قاعده را ثابت می کند و باید یک بازی باشد که همه، حتی غیربازیکن های سرسخت از آن لذت ببرند - اگر نه عشق واقعی.

متفرقه

برای این بخش، فکر کردم به طور خاص روی آنچه در نسخه کلکسیونی به دست می آورید و اینکه آیا واقعاً 100 دلار ارزش دارد تمرکز کنم. خوب بیایید یک تفکیک در اینجا انجام دهیم.اول از همه، خود بازی وجود دارد. این یک ارزش 60 دلاری است. ما DLC Catwoman را جدا از آن حساب نمی کنیم زیرا بخشی از نسخه استاندارد نیز می باشد. همان طور که با بسته DLC Robin یا بیت های پیش خرید Gamestop می توانید آن هایی را با نسخه استاندارد بازی دریافت کنید.

بنابراین پوسته «شوالیه تاریکی بازگشت» وجود دارد. احتمالاً یک دلار ارزش دارد. این فقط یک پوسته شخصیت است. موسیقی متن Batman Arkham City وجود دارد که طبق گفته Amazon.com 9 دلار قیمت دارد. ما فیلم Blu-ray Batman: Gotham Knight را داریم که در آمازون نیز با قیمت حدود 10 دلار منتشر شده است. تا الان بیست دلار چیز داریم.

 نسخه Collector’s Edition همچنین با Iceberg Challenge Map عرضه می‌شود و اگر آن را با هزینه‌های Arkham Asylum dlc Challenge Map مقایسه کنیم، سه دلار ارزش دارد. کتاب هنری وجود دارد که پر از تصاویر فوق‌العاده شخصیت‌هایی است که در شهر Arkham نشان داده شده‌اند.

من می گویم ده دلار فقط برای بازی محافظه کارانه آن، اما احتمالاً ارزش آن بیشتر از این است. بسته‌بندی بسیار منحصربه‌فرد بازی وجود دارد، اما من نمی‌توانم به کسی فکر کنم که فقط برای یک جلد منحصربه‌فرد هزینه اضافی بپردازد، بنابراین ما آن را به حساب نمی‌آوریم. این مقدار تا کنون به 33 دلار یا مجموع 93 دلار برای محتویات نسخه کلکسیونر می رسد.

اما صبر کنید - موارد بیشتری وجود دارد. مجسمه بتمن وجود دارد که محور اصلی پرونده است. اگرچه این بتمن خاص دارای مورد شدید آلبینوها است، مجسمه فوق العاده به نظر می رسد، فوق العاده خوب ساخته شده است و هم ظاهر بهتری دارد و هم بهتر از مجسمه بتمن که با DC Universe Online عرضه شده است. باز هم، من در اینجا محافظه کار خواهم بود، اما مجسمه را حدود 25 دلار می گذاریم. این به ما در مجموع 118 دلار کالای 100 دلاری می دهد. این اصلاً معامله بدی نیست.

به این واقعیت اضافه کنید که یکی از بهترین بازی های این نسل کنسول را در کنار همه چیزهای اضافی دریافت می کنید و 100 دلار قیمت بسیار مناسبی برای این بازی است. پس از آن، من تقریباً 100 دلار برای کتاب خون آشام: The Masquerade با جلد چرمی بیستمین سالگرد کاهش دادم، بنابراین ممکن است برای دریافت نسخه های کلکسیونی جذاب کمی بازتر باشم.

با این حال، برخلاف بسیاری از نسخه‌های Collector’s، همه چیز Batman Arkham City چیزی است که می‌توانید به نحوی از آن استفاده کنید. کتاب هنری چیزی است که اگر نه به طور منظم، آن را به طور مکرر ورق بزنید، مجسمه می تواند یک کتاب مکالمه و غیره باشد.

این یک نسخه کلکسیونی فوق‌العاده است، با این وجود که به آن نگاه می‌کنید و کیفیت محض آن در واقع باعث شد که به جنگ در شمال میلاد مسیح نگاه کنم و بگویم: «این پنجاه دلار بیشتر از این است و چیزهای کمتری ارائه می‌دهد؟ من در حال تنزل رتبه به نسخه استاندارد هستم."خط آخر - مانند هر چیز دیگری در مورد  Batman Arkham City، Rocksteady استاندارد بسیار بالایی را برای کیفیت خالص تعیین کرده است.
 

 نمرات:

داستان: بی نظیر
گرافیک: بی نظیر
صدا: بی نظیر
کنترل و گیم پلی: عالی
ارزش تکرار
: بی نظیر
تعادل: خوب
اصالت: متوسط
اعتیاد آور بودن: عالی
عامل تجدید نظر: بی نظیر
متفرقه: بی نظیر
امتیاز نهایی: بازی کلاسیک!

جمع بندی

Batman: Arkham City یک کلاسیک فوری است بدون توجه به اینکه چگونه آن را تشریح کنید. داستان نه تنها بهترین داستان بتمن است که تا به حال در یک بازی ویدیویی گفته شده است، بلکه یکی از بهترین داستان های بتمن است که من در مدت طولانی با آن روبرو شده ام.

Batman Arkham City بازی فوق‌العاده زیبا است، یکی از بهترین گروه‌های صداپیشگی را که تا به حال به یک بازی ویدیویی زیبایی بخشیده است، و بازی به طرز شگفت‌انگیزی سرگرم‌کننده است. به حجم زیاد محتوا توجه کنید و بازی از ابتدا تا انتها کیفیت خالصی دارد و شما در اینجا یک رقیب قطعی بازی سال دارید. این یکی از معدود بازی‌هایی است که در واقع با تمام تبلیغات بازاریابی، fanboy wank و جنون رسانه‌ای پیرامون آن مطابقت دارد. تجربه این موضوع را از دست ندهید. اگر این کار را بکنید به شدت پشیمان خواهید شد.